ΤΙΤΛΟΙ ΤΕΛΟΥΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΧΟΝΗ ΤΟΥ ΔΝΤ

ΤΙΤΛΟΙ ΤΕΛΟΥΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΧΟΝΗ ΤΟΥ ΔΝΤ

Έκλαψε ο Μπεγλίτης στο άκουσμα του ΔΝΤ
Ανήμπορη η κυβέρνηση, παραδίδεται στις αποφάσεις των ξένων
Δραματική συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου
Ζητούν τώρα τα μέτρα των επόμενων δύο χρόνων για να μας δανείσουν με χαμηλό επιτόκιο
Σε δράμα εξελίχθηκε η μαραθώνια συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, με έντονα προβληματισμένους και σκεπτικούς τους υπουργούς γύρω από το μεγάλο τραπέζι του Μαξίμου και τον Πάνο Μπεγλίτη να βουρκώνει ακούγοντας τον Παπανδρέου να λέει ότι άλλη επιλογή εκτός του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης και του ΔΝΤ δεν υπάρχει για να μη χρεοκοπήσει

η χώρα. Οι υπουργοί δεν μπορούσαν να πιστέψουν πώς έφτασαν ως εδώ οι εξελίξεις, με τη θηλιά του ΔΝΤ να αιωρείται πάνω από τη χώρα.



Παπανδρέου άλλη επιλογή πλέον δεν είχε. Έπεσε θύμα των δικών του επιλογών, όταν θριαμβολογούσε για μεγάλη νίκη στις 25 Μαρτίου, όπως τον είχαν πείσει οι συνεργάτες του και το οικονομικό επιτελείο.

Τώρα εκείνο που αναδύεται δεν είναι ο μηχανισμός στήριξης της Ευρώπης και το δίχτυ ασφαλείας, αλλά το ΔΝΤ, που επιβάλλει δικούς του όρους, όπως έκανε απόλυτα σαφές ο επικεφαλής του, σοσιαλιστής κατά τα άλλα, Ντομινίκ Στρος-Καν.

Αυτό που ζητείται από τώρα από την ελληνική κυβέρνηση είναι τα επιπλέον μέτρα που θα λάβει για το 2011 και το 2012 ώστε ο δανεισμός να γίνει χωρίς προβλήματα. Είναι βέβαιο ότι μετά τους δημοσίους υπαλλήλους στην αγχόνη θα οδηγηθούν και οι ιδιωτικοί και θα ακολουθήσει βαθιά και παρατεταμένη ύφεση στην ελληνική οικονομία, με μείον στους ρυθμούς ανάπτυξης και σε δυσθεώρητα ύψη την ανεργία, που, σύμφωνα με όλες τις προβλέψεις, αναμένεται να φτάσει στο 1.300.000 ανέργους το επόμενο διάστημα.

Οι υπουργοί διαισθάνονται τα χειρότερα και γι' αυτούς: Την πολιτική τους καταστροφή, εκτός της οικονομικής που θα ρημάζει τη χώρα και εκατομμύρια νοικοκυριά. Το μέλλον τους διαγράφεται αβέβαιο. Ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας βούρκωσε ενώπιον του πρωθυπουργού και των συναδέλφων του στο Μέγαρο Μαξίμου. Μια

αντίδραση βαθύτατα ανθρώπινη. Στην πολύωρη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, εκτός από τους δραματικούς τόνους (που επιχείρησε με γύρο τηλεφωνημάτων στους διευθυντές των τηλεοράσεων να αλλάξει ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου λίγο πριν από τα δελτία των ειδήσεων), οι υπουργοί που έλαβαν τον λόγο δεν έδειξαν ότι συγκλίνουν κάπου... Άλλωστε ο κύβος είχε ριφθεί. Μάλιστα, η Λούκα Κατσέλη είπε ότι αφού δεν υπάρχει άλλη επιλογή, καλύτερα να επισπευστεί η ανακοίνωση της ενεργοποίησης του μηχανισμού, παρά να χάνουμε καιρό που δεν ξέρουμε τι μας επιφυλάσσει. Ο υπουργός Δικαιοσύνης Χάρης Καστανίδης ζήτησε από τον Παπανδρέου στη διαπραγμάτευση με το ΔΝΤ να θέσει όρους (!) και «κόκκινες γραμμές», αλλά ο Παπανδρέου φέρεται να του απάντησε: «Τι λες για “κόκκινες γραμμές”, εδώ πάμε παρακαλώντας…»

Η ατμόσφαιρα γύρω από το πρωθυπουργικό τραπέζι ήταν εξαιρετικά βαριά, ίσως για πρώτη φορά στην εξάμηνη πορεία αυτής της κυβέρνησης.

Η Άννα Διαμαντοπούλου, ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης και ο Ανδρέας Λοβέρδος ζήτησαν από τον Παπανδρέου να βγει στον ελληνικό λαό και να πει τα πράγματα με το όνομά τους. Να περιγράψει πού ακριβώς βρισκόμαστε και τι θα κάνουμε. Να ζητήσει τη βοήθεια των κοινωνικών εταίρων ώστε να τα καταφέρουμε. Ο πρωθυπουργός σημείωνε, δεν μιλούσε, άκουγε τα όσα του έλεγαν οι υπουργοί του. Για νέα διαπραγμάτευση έκανε λόγο και ο Ευάγγελος Βενιζέλος και όταν το

Υπουργικό Συμβούλιο ολοκληρώθηκε, πήγε με τον Χάρη Παμπούκη στο καφενεδάκι του Εθνικού Κήπου και συζήτησαν οι δυο τους. Το κλίμα στη συνεδρίαση του Υπουργικού, με το ΔΝΤ πάνω από το κεφάλι μας, ήταν σαν να έβαζε τίτλους τέλους στη χώρα και το πολιτικό σύστημα όπως το ξέραμε μετά τη Μεταπολίτευση.

Πηγή: ΤΟ ΠΑΡΟΝ
 
 
 
ΕΚΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ


Πες όχι, πρόεδρε

Βαρύτατες αιχμές κατά των συνεργατών του Γιώργου: «Δεν γεννήθηκαν από το λαϊκό κίνημα αλλά από τη θερμοκοιτίδα του κεφαλαίου που υπηρετούν»!
Την ύστατη στιγμή και αφού είχε ενημέρωση από πρώτο χέρι για την απόφαση του πρωθυπουργού να προσφύγει τελικά στο ΔΝΤ, ο Γιώργος Παναγιωτακόπουλος, από τους ελάχιστους μέσα στο ΠΑΣΟΚ που όρθωσαν το πολιτικό τους ανάστημα απέναντι σε όλο το σύστημα ΠΑΣΟΚ, με ανοικτή επιστολή του προς τον πρωθυπουργό ζητάει επιτακτικά συνέδριο για να αποφασιστούν οι εξελίξεις. Στην επιστολή του μάλιστα κατηγορεί σφόδρα τους συνεργάτες του Παπανδρέου, το οικονομικό επιτελείο δηλαδή, ως νεοφιλελεύθερους. Στην επιστολή του τονίζει:

«Πρόεδρε, στις 4 Οκτώβρη του 2009 ο ελληνικός λαός σού έδωσε την εντολή να ανορθώσεις τη χώρα μετά από τη δεξιά λεηλασία και τη συσσώρευση λαθών απ' τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Αυτήν την εντολή σʼ την έδωσε και το σύνολο του ΠΑΣΟΚ γιατί όλοι πίστεψαν πως θα ακολουθήσεις έναν ριζοσπαστικό σοσιαλιστικό δρόμο, με το λαϊκό συμφέρον στην πρώτη γραμμή.

Δεν σου την έδωσε για να την καταχραστούν οι ακραία νεοφιλελεύθεροι συνεργάτες σου και με πρόσχημα εσένα και το ηθικό σου ανάστημα να διασύρουν τη χώρα σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Αυτοί οι συνεργάτες σου δεν γεννήθηκαν από το λαϊκό κίνημα αλλά από τη θερμοκοιτίδα του κεφαλαίου και αυτό υπηρετούν. Πασχίζουν να μείνει η Ελλάδα συνεπής δανειολήπτης αυτών που την καταχράστηκαν. Παγιδεύουν την πατρίδα σε μηχανισμούς που δηλώνουν εταίροι μας και κερδοσκοπούν ασύστολα απ' τα αδιέξοδά μας. Είτε είναι ανίκανοι, είτε είναι έμμισθοι υπάλληλοί τους. Προτιμώ να είναι ανίκανοι.

Η λύση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου είναι η αποστολή τους. Έχουν αναλάβει το έργο να εγκλωβίσουν την Ελλάδα στον Γολγοθά που ετοίμασαν οι δανειστές μας. Αρχικά στο νέο υψηλότοκο και κερδοφόρο για κάποιους δανεισμό, μετά στην εποπτεία, μετά στην κατάσχεση και μετά στον πλειστηριασμό.

Πρόεδρε, ακόμη και τώρα μπορείς να πεις το νέο ΟΧΙ.

Διώξε τους εγκάθετους των τραπεζιτών, δώσε το χέρι στον λαό, κλείσε φυλακή τους κλέφτες όπου κι αν ανήκουν, πες την αλήθεια και προχώρησε σε επαναδιαπραγμάτευση του χρέους με την απειλή εξόδου απ' την Ευρωζώνη. Μόνο αυτό φοβούνται. Οι Έλληνες μπορούν να πουν το ναι στη συνειδητή αναστολή της ευημερίας για τρία - τέσσερα χρόνια και μετά να ξανακτίσουν απ' την αρχή, χωρίς βαρίδια, μια νέα Ελλάδα μαζί σου.

Οι Έλληνες δεν μπορούν να πουν ναι στην υποδούλωση της Ελλάδας για 25 και 30 χρόνια με άγνωστες συνέπειες».


Άνθρωπος στη θάλασσα...


ΔΕΝ μπορεί, μικρός ο Γ. Παπανδρέου θα ονειρευόταν να γίνει... θαλασσοπόρος. Εννοώ, πριν η μητέρα του τον... τάξει στην πολιτική και την πρωθυπουργία. Άλλως δεν εξηγείται ότι το τελευταίο διάστημα, με αφορμή τη θαλασσοταραχή που έχει προκαλέσει η οικονομική κρίση, ξύπνησε μέσα του ο... Μαγγελάνος!.. Ενδεχομένως έπαιξε ρόλο και το ταρακούνημα, ποιος ξέρει.

Πρώτα ανέβασε τη χώρα στον «Τιτανικό» κι ενώ είδε βαθιά μπροστά του το παγόβουνο συνέχισε απτόητος την πορεία του. Διότι, ο καλός ο καπετάνιος εκτός από τη φουρτούνα, φαίνεται στη διαδρομή προς τον... πάτο. Στο δίλημμα «η αλλάζουμε (δρόμο), η βουλιάζουμε» που ο ίδιος έθεσε, επέλεξε το δεύτερο. Και συνέχισε...

Αναγγέλλοντας προχθές –με φόντο το ακριτικό Καστελλόριζο– την απόφασή του να προσφύγει στο μηχανισμό Ευρωπαϊκής Ένωσης και Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, περιέγραψε την πορεία εξόδου από το τούνελ σαν μια ταξιδιωτική περιπέτεια, σαν... «μια νέα Οδύσσεια για τον Ελληνισμό»! Πιθανολογώ ότι ο πρωθυπουργός αγνοεί βασικές πτυχές της «Οδύσσειας» του Ομήρου η έχει επιλεκτική μνήμη. Θυμάται, ας πούμε, ότι στο ταξίδι της επιστροφής του στην Ιθάκη ο Οδυσσέας συναπαντήθηκε μόνο με τις Σειρήνες που τραγουδούσαν «σουξέ» της εποχής. Και ξεχνά ότι συνάντησε επίσης Λαιστρυγόνες και Κύκλωπες που του έκαναν τη ζωή ποδήλατο θαλάσσης.

«Ξέρουμε τον δρόμο για την Ιθάκη και έχουμε χαρτογραφήσει τα νερά» διακήρυξε ο κ. Παπανδρέου δεμένος, συγγνώμη, ανεβασμένος στο μεσιανό κατάρτι της κρατικής τηλεόρασης. Το ίδιο καλά γνώριζε τη διαδρομή κι ο μυθολογικός Οδυσσέας, αλλά τράβηξε τα πάνδεινα, του πήρε και... δέκα ολόκληρα χρόνια για να φτάσει. Πόσω μάλλον που εκείνος είχε αρκετές φορές κυβερνήσει πολεμικό καράβι, ενώ ο πρωθυπουργός το μεγαλύτερο που έχει «πιλοτάρει» είναι κανό και μια φορά ναυάγησε στα ρηχά.

Υπάρχουν όμως και κοινά στοιχεία: Φθάνοντας ο... αληθινός Οδυσσέας βρήκε τη χώρα του ρημαγμένη και την γυναίκα του την Πηνελόπη να τη διεκδικούν αμέτρητοι μνηστήρες. Στην Ελλάδα έχουν ήδη εγκατασταθεί οι σύγχρονοι μνηστήρες: ΔΝΤ, Ευρωπαϊκή Τράπεζα, Κερδοσκόποι. Το πώς θα παραδώσουν τη χώρα θα το γνωρίζουμε σε τρία-τέσσερα χρόνια ή μήπως ύστερα από δέκα όσο κράτησε και η άλλη Οδύσσεια; Άνθρωπος στη θάλασσα!